Opis książki
"Wielkie namiętności, zbrodnia i pasjonująca intryga.
Pewna zbrodnia jest początkiem lawiny okrutnych zdarzeń, które zrujnują życie wielu osób.
„Kwiaciarka” to historia pasjonującej intrygi i przerażającej zbrodni. Ksawery de Montepin przedstawia świat wielkich namiętności i równie wielkich pieniędzy. Znajdziemy tu barwne typy, wartką akcję i paryski światek końca XIX wieku, zręcznie pokazane przez autora."
Pewna zbrodnia jest początkiem lawiny okrutnych zdarzeń, które zrujnują życie wielu osób.
„Kwiaciarka” to historia pasjonującej intrygi i przerażającej zbrodni. Ksawery de Montepin przedstawia świat wielkich namiętności i równie wielkich pieniędzy. Znajdziemy tu barwne typy, wartką akcję i paryski światek końca XIX wieku, zręcznie pokazane przez autora."
Ksawery de Montepin to dziewiętnastowieczny francuski pisarz. Zdaję
sobie sprawę z tego, że wiele osób zacznie kręcić nosem i zastanawiać
się nad sensem czytania staroci - przecież mamy tyle nowości. Osobiście
uważam, że warto. Pomimo tego, że zmieniły się czasy i obyczaje,
inaczej dzielimy współczesne społeczeństwo, to niewiele zmieniła się
mentalność ludzka. Również dzisiaj mamy pełno intryg, cwaniactwa,
chciwości czy bezkarności ludzi bogatych - dzisiaj pięknie nazywanych
"uprzywilejowanymi". Tak jak dzisiaj, tak i wtedy przysłowiowy wiatr
wiał i wieje biednym w oczy. Ale przejdźmy do rzeczy i pokrótce
zarysujmy fabułę.
Opisywana historia dzieje się w dziewiętnastowiecznym Paryżu. Poznajemy hrabinę Marcelę de Lagarde bardzo piękną, ale zepsutą kobietę. Kochała Filipa Kervena, jednak wyszła za mąż za hrabiego Jerzego de Lagarde - powód? Ten pierwszy był biedny, drugi niesamowicie bogaty. Filip jednak został jej kochankiem. Ona wstawiła się za nim i to dzięki niej objął stanowisko sędziego śledczego w Paryżu. Poznajemy Marcelę w momencie, w którym otrzymała list od męża informujący ją o tym, że odkrył jej tajemnicę sprzed dziewiętnastu lat. Prosi w nim, żeby hrabina popełniła samobójstwo. Ona jednak postanawia zaatakować pierwsza. Z zimną krwią planuje wraz z kochankiem zabójstwo, którego w rezultacie się dopuszczają. Fatalnym zrządzeniem losu o zbrodnię zostają oskarżeni dwaj uczciwi, ale biedni robotnicy, a sędzią śledczym prowadzącym sprawę zabójstwa hrabiego zostaje Filip Kerven. Czego chcieć więcej? Patrząc na sprawę z perspektywy hrabiny i jej kochanka mamy zbrodnię doskonałą. Ale czy na pewno? Nie wiedzą oni o tym, że mieli świadków swojego niecnego czynu. Marcela ma nowy problem. Okazało się, że jej mąż stał na skraju bankructwa. A przecież ona przywykła do wystawnego życia. Przypadkowo dowiaduje się, że jej znienawidzony brat dorobił się wielkiego majątku i znajduje się na krawędzi śmierci. Hrabina ma kolejny cel - odziedziczyć jego majątek. Nie przypuszcza jednak, że są osoby, które nie zapomniały o popełnionej zbrodni i skazaniu na śmierć niewinnych ludzi.
Ksawery de Montepin ukazał szeroką perspektywę społeczno-obyczajową dziewiętnastowiecznego Paryża. Poznajemy przekrój społeczeństwa od złodziejaszków, poprzez biednych ludzi pracy, aż po bogate życie warstwy uprzywilejowanej. Podoba mi się sposób prowadzenia fabuły, tzn. akcja przerywana jest w jakimś znaczącym miejscu, aby poznać czytelnika z bohaterami utworu. Dzięki temu dowiadujemy się na przykład, że wielu z nich jest ze sobą powiązanych, chociaż nie do końca zdają sobie z tego sprawę. Charakterystyka bohaterów pomaga też zrozumieć motywy ich postępowania oraz przybliża okoliczności, które ukształtowały ich charakter.
Opisywana historia dzieje się w dziewiętnastowiecznym Paryżu. Poznajemy hrabinę Marcelę de Lagarde bardzo piękną, ale zepsutą kobietę. Kochała Filipa Kervena, jednak wyszła za mąż za hrabiego Jerzego de Lagarde - powód? Ten pierwszy był biedny, drugi niesamowicie bogaty. Filip jednak został jej kochankiem. Ona wstawiła się za nim i to dzięki niej objął stanowisko sędziego śledczego w Paryżu. Poznajemy Marcelę w momencie, w którym otrzymała list od męża informujący ją o tym, że odkrył jej tajemnicę sprzed dziewiętnastu lat. Prosi w nim, żeby hrabina popełniła samobójstwo. Ona jednak postanawia zaatakować pierwsza. Z zimną krwią planuje wraz z kochankiem zabójstwo, którego w rezultacie się dopuszczają. Fatalnym zrządzeniem losu o zbrodnię zostają oskarżeni dwaj uczciwi, ale biedni robotnicy, a sędzią śledczym prowadzącym sprawę zabójstwa hrabiego zostaje Filip Kerven. Czego chcieć więcej? Patrząc na sprawę z perspektywy hrabiny i jej kochanka mamy zbrodnię doskonałą. Ale czy na pewno? Nie wiedzą oni o tym, że mieli świadków swojego niecnego czynu. Marcela ma nowy problem. Okazało się, że jej mąż stał na skraju bankructwa. A przecież ona przywykła do wystawnego życia. Przypadkowo dowiaduje się, że jej znienawidzony brat dorobił się wielkiego majątku i znajduje się na krawędzi śmierci. Hrabina ma kolejny cel - odziedziczyć jego majątek. Nie przypuszcza jednak, że są osoby, które nie zapomniały o popełnionej zbrodni i skazaniu na śmierć niewinnych ludzi.
Ksawery de Montepin ukazał szeroką perspektywę społeczno-obyczajową dziewiętnastowiecznego Paryża. Poznajemy przekrój społeczeństwa od złodziejaszków, poprzez biednych ludzi pracy, aż po bogate życie warstwy uprzywilejowanej. Podoba mi się sposób prowadzenia fabuły, tzn. akcja przerywana jest w jakimś znaczącym miejscu, aby poznać czytelnika z bohaterami utworu. Dzięki temu dowiadujemy się na przykład, że wielu z nich jest ze sobą powiązanych, chociaż nie do końca zdają sobie z tego sprawę. Charakterystyka bohaterów pomaga też zrozumieć motywy ich postępowania oraz przybliża okoliczności, które ukształtowały ich charakter.
Kategoria: Powieść obyczajowa
Wydawnictwo: Damidos
Liczba stron: 370
ISBN: 9788362885206
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz