Michelle Moran "Heretycka królowa"

Opis książki

"Starożytny Egipt. Pożar zniszczył właśnie pałac królewski, a ostatnią przedstawicielką XVII dynastii staje się mała księżniczka Nefertari. Na jej przeszłości ciąży cień krewnych, osławionych heretyków, Nefertiti i Echnatona. Kiedy Nefertari zakochuje się w Ramzesie II, najpotężniejszym faraonie w historii, ciotka pomaga jej zostać jego żoną. Jednak nawet po ślubie Nefertari czuje, że lud jej nienawidzi, i boi się nowego życia. Czy mimo jej odwagi, uporu i miłości męża Egipt kiedykolwiek zapomni o jej przeszłości?
Heretycka królowa, książka pełna historycznych szczegółów, politycznych intryg i dramatycznych szczegółów dworskiego życia, to porywająca opowieść, od której trudno się oderwać." 

Ostatnio, ze względu na trwające od dłuższego czasu wyzwanie czytelnicze w wortalu granice.pl, czytam powieści z historią w tle. Dzisiaj, dzięki Michelle Moran przeniesiemy się do starożytnego Egiptu, który znajduje się pod panowaniem Setiego I i jego syna Ramzesa II. 

Ramzes II, który pochodził z XIX dynastii to jeden z najwybitniejszych i najdłużej żyjących faraonów, zmarł w wieku 91 lat. Miał kilka żon, z czego zaszczytny tytuł Pierwszej Żony dzierżyła Nefertari. Było to małżeństwo zawarte z miłości, a nie dla "dobra państwa". Nefertari zmarła szybko, miała zaledwie 37 lat. W związku z tym, że w Egipcie dozwolone było wielożeństwo, Ramzes II doczekała się około 100 synów i 50 córek. O emocjonalnym związku faraona z Nefertari świadczą słowa wyryte przez Ramzesa II na ścianach jej grobowca: "...moja miłość jest wyjątkowa, nikt nie może z nią rywalizować, bo jest najpiękniejsza spośród żyjących, wprost skradła moje serce..." oraz „Moja miłość jest wyjątkowa i nikt jej nie przyćmi... Odchodząc, skradła mi serce".

Michelle Moran narratorem swojej powieści uczyniła młodziutką, bo zaledwie trzynastoletnią Nefertari. Dzięki temu nie tylko obserwujemy bieżące wydarzenia, ale również bierzemy w nich udział oraz przeżywamy emocje, które towarzyszą przyszłej królowej Egiptu. Pomimo tego, że była księżniczką, nie miała łatwego życia. Nefertiti — jej ciotka i faraon Echnaton byli słynnymi heretykami. Echnaton próbował wprowadzić henoteizm — odmianę politeizmu — czyli wywyższenie spośród wielu bóstw jednego Atona. Kazał zamykać świątynie innych bogów i likwidować ślady kultu Amona. Przeszłość odcisnęła trwałe piętno na życiu Nefertari. Susza, nieurodzaj, śmierć dziecka, jednym słowem każde nieszczęście zostawało natychmiast przypisane księżniczce. Od najmłodszych lat musiała walczyć o swoje miejsce — najpierw na dworze Setiego I, a później Ramzesa II. Jej wykształcenie, mądrość, intuicja i odwaga, to atuty, które pozwoliły jej zyskać zaszczytny tytuł Pierwszej Żony.

Autorka zgrabnie połączyła historię z fikcją literacką. Z połączenia tego wyszła całkiem przyjemna fabuła, która przybliża nam życie "elit" w starożytnym Egipcie. A jak to kolejny już raz udowadniają tego typu książki, życie dworskie nie jest usłane różami. Tutaj każdy walczy o zdobycie jak najwyższej pozycji, intryguje i spiskuje. Nie liczy się człowiek, jako jednostka, tylko cel, do którego dąży się wszelkimi możliwymi sposobami. 

"Heretycka królowa" to nie tylko intrygi dworskie i historia wielkiej miłości Ramzesa II do Nefertari, ale również kopalnia wiedzy o obyczajach, religii i tradycjach starożytnej cywilizacji. Autorka szczegółowo opisuje przebieg egipskich świąt i obrzędów. Czyni to w sposób ciekawy i barwny, dzięki czemu nie wyzwala w czytelnikach odruchu "przekartkowania" powieści. Bohaterowie powieści to jednostki zindywidualizowane, posiadające charakterystyczne cechy. Śledząc ich poczynania ma się wrażenie, że "żyją". Wszystkie te elementy składają się na świetnie skrojoną opowieść, którą czyta się jednym tchem i aż żal rozstawać się ze starożytnym Egiptem, gdy docieramy do ostatniego zdania.    

Kategoria: Powieść historyczna

Liczba stron: 328

Wydawnictwo: Sonia Draga

ISBN: 978-83-7508-259-3

Rimmel — Wonderfull Wake Me Up

Ostatnio pisałam o tym, że zostałam inspiratorką marki Rimmel. Dzisiaj chciałabym ocenić tusz do rzęs, który dostałam do przetestowania. 

Co o nim pisze producent?

Rimmel Wonderfull Wake Me Up Mascara daje efekt „rozbudzonego oka” dzięki pogrubieniu, wydłużeniu i uniesieniu rzęs. Formuła z witaminami i ekstraktem z ogórka sprawia, że rzęsy są gładkie i odżywione. Precyzyjna szczoteczka dociera do każdej rzęsy osobno sprawiając, że są pogrubione, podniesione i rozdzielone bez grudek – dając efekt otwartego oka. 

Moja opinia

Tusz do rzęs zamknięty jest w ładnym, estetycznym, zielonym opakowaniu. Pewnym zaskoczeniem jest kształt i wielkość szczoteczki. Została ona skonstruowana tak, żeby docierać nawet do najkrótszych rzęs. Niestety, trochę skleja rzęsy, ale rewelacyjnie je podnosi i podkręca. Myślę, że trzeba się przyzwyczaić do kształtu szczoteczki, żeby uniknąć efektu zlepionych rzęs.

   

Tusz ma odpowiednią konsystencję i intensywny czarny kolor. Jego zaletą jest to, że szybko schnie i długo utrzymuje się na rzęsach. Nie zauważyłam, żeby jakoś mocno się kruszył czy odbijał na powiekach, niemniej jednak trzeba uważać podczas aplikacji, bo można się trochę pobrudzić. Jak już wspominałam, tusz ma rewelacyjny ogórkowy zapach. Nie wiem, jak na niego zareagują uczuleniowcy, ale ja nie zauważyłam negatywnych skutków dodatków zapachowych — oczy mi nie łzawią, ani nie są w inny sposób podrażnione. Czytałam opinie, że tusz nie tylko pięknie pachnie w opakowaniu, ale i na rzęsach. Szczerze mówiąc, to nie wyczuwam od siebie aromatu ogórkowego ;). Kosmetyk łatwo się zmywa, nawet przy użyciu zwykłej wody. 

Uzyskany efekt podoba mi się w 90%, ale muszę tu podkreślić to, że nie pracowałam nigdy z taką szczoteczką i jak wspomniałam wcześniej, wydaje mi się, że obycie z nią poprawi wygląd oka. Tusz do rzęs kosztuje około 35 zł.

Wojciech Dutka "Bractwo Mandylionu"

Opis książki

"Osadzony w mrokach średniowiecza thriller historyczny młodego polskiego pisarza, autora 'Krwi faraonów' i 'Tańca szarańczy'. Anglia, rok 1170. Młody szlachcic Geoffrey de Melville w wyniku intrygi macochy zostaje oddany pod opiekę biskupowi miasta Gloucester. Dostojnik obdarza go zaufaniem i wysyła z misją na dwór królewski. Tam, wraz ze swoim giermkiem Henrykiem, młodzieniec zostaje wplątany w zabójstwo prymasa Anglii kardynała Thomasa Becketa. W obawie przez zemstą potężnego króla Henryka II Plantageneta przyjaciele muszą opuścić wyspę. W ucieczce pomaga im rycerz zakonu templariuszy, członek tajnego bractwa. W tajemnicy przed królami i władcami Europy prowadzi poszukiwania zaginionej relikwii chrześcijaństwa - mandylionu z Edessy."

"Bractwo Mandylionu" to moje drugie, po "Krwi Faraonów", spotkanie z twórczością Wojciecha Dutki. Powieści tego pisarza są specyficzne: z jednej strony to bogato rozbudowane tła historyczne, z drugiej niezliczone opisy, które mogą wydawać się zbyt długie i niepotrzebne. Jednak każdy z tych elementów jest niezwykle ważny dla utworu i tworzy spójną całość.  

W powieści wraz z Gotfrydem z Melville obserwujemy zmiany zachodzące w świecie. A trzeba nam pamiętać o tym, że podróżujemy po jednej z najbardziej mrocznych epok — średniowieczu. Dzięki splotowi okoliczności losy głównego bohatera i Henryka, jego towarzysza, a z czasem przyjaciela, zostają skrzyżowane z Templariuszowi. Z bractwem tym zwiążą swoje życie, które poświęcą na walkę z heretykami oraz poszukiwania tytułowego Mandylionu — ważnej relikwii dla wszystkich chrześcijan. Opis relikwii wskazuje na to, że jest to Całun Turyński, czyli płótno grobowe.

Tempo akcji jest zróżnicowane. Autor wprowadza na karty powieści bohatera, przybliża nam jego charakterystykę, by nagle przyspieszyć akcję, opisując jedną z wielu dynamicznych walk czy też potyczek. Po opisie bitwy następuje zwolnienie akcji, aby po kilku stronach znowu ją przyśpieszyć. 

"Bractwo Mandylionu" napisane jest językiem pozbawionym archaizmów. Jedynymi odniesieniami do epoki są pojawiające się cytaty z Biblii i ksiąg średniowiecznych oraz sentencje łacińskie. Uwspółcześnienie warstwy językowej sprawia, że tekst jest łatwy w odbiorze. 

Powieść ta pełni funkcję edukacyjną. Autor z wielkim rozmachem nakreślił panoramę średniowiecza; opisał krucjaty; przybliżył motywy postępowania ówczesnych możnych tego świata — np. Barbarossa, Ryszard Lwie Serce czy papież Innocenty III. Ważną rolę w powieści odgrywa wątek katarów, którzy niemal całkowicie opanowali tereny ówczesnej Prowansji oraz odwieczny konflikt pomiędzy wyznawcami islamu i chrześcijaństwa. Średniowiecze jawi się nam jako epoka pełna intryg, spisków, zdrady i walki o wpływy. 

Książka ta trafi przede wszystkim do osób oczytanych, które w jakimś stopniu znają historię. Laicy, którym obce są dzieje średniowiecznej Europy, mogą z jednej strony czuć się przytłoczeni natłokiem informacji, z drugiej zaś zmotywowani do pogłębienia wiedzy na temat wydarzeń czy postaci historycznych pojawiających się na łamach powieści Wojciecha Dutki.  

Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller 

Liczba stron: 440

Wydawnictwo: Albatros

ISBN: 978-83-7359-705-1

Pakiet inspiracji — Rimmel Wake Me Up

Kilka dni temu odebrałam przesyłkę z pakietem inspiracji Rimmel Wake Me Up. Inaczej mówiąc, zostałam jedną z ambasadorek tej marki. W ciekawym kartonowym pudełeczku znalazłam:

-instrukcję obsługi

-podkład Wake Me Up z witaminą C

-maskarę Wake Me Up z ekstraktem z ogórka

Zanim będę mogła opisać swoje wrażenia i obserwacje na temat otrzymanych produktów, nakreślę kilka słów od producenta.

6 powodów, dla których pokochasz poranki z zestawem Rimmel Wake Me Up!

Podkład obudzi Twój blask:
-efekt świeżej, pełnej blasku cery
-nawilżenie i elastyczność skóry
-niwelowanie oznak zmęczenia

Maskara obudzi Twoje spojrzenie:

-formuła z witaminami i ekstraktem z ogórka, która sprawi, że rzęsy są odżywione przez cały dzień

-odżywczy zapach zielonego ogórka

-precyzyjna szczoteczka dociera do każdej rzęsy osobno sprawiając, że są one pogrubione, podniesione i rozdzielone bez gródek, dając efekt otwartego oka

Na chwilę obecną mogę napisać, że tusz do rzęs ma rewelacyjny zapach ogórka. Całościowa opinia na temat obu kosmetyków pojawi się na blogu za jakiś czas.

Ewa Kassala "Żądze Kleopatry"

Opis książki

"Starożytny Egipt, dworskie intrygi, pieniądze, władza, polityka, magia, a przede wszystkim miłość - w czasach panowania genialnej kobiety-faraona w najbogatszym mieście ówczesnego świata, Aleksandrii. Jak Kleopatra straciła dziewictwo? Jak przebiegała edukacja seksualna wielkiej władczyni? Czy słusznie była nazywana największą kurtyzaną starożytności? Jak udało jej się zdobyć i utrzymać miłość największych rzymskich wodzów tamtych czasów Juliusza Cezara i Marka Antoniusza? Powieść odsłania nieznane dotąd dzieje najbardziej znanej kobiety starożytności. Ta niezwykle inteligentna władczyni, silna, doskonale wykształcona, świetnie przygotowana do sprawowania władzy i utrzymania niezależności Egiptu nie cofała się przed niczym. Wykorzystywała swoją wiedzę, umiejętności, sprzyjające warunki i wszystkie dostępne jej atrybuty atrakcyjnej, kuszącej i tajemniczej kobiecości, by dominować w męskim świecie."

Kleopatra Wielka jest jedną z najbardziej znanych kobiet w historii, postacią ambitną, odważną, zdeterminowaną i romantyczną. Władała z sukcesami jednym z największych państw antycznych. Rozkochała i utrzymała przy sobie dwóch najpotężniejszych mężczyzn epoki, Juliusza Cezara i Marka Aureliusza. Nosiła tytuły Królowa, Nowa Bogini, Bogini Miłująca Ojca, Bogini Miłująca Ojczyznę. Na tron Egiptu wstąpiła po śmierci ojca Ptolemeusza XII Auletesa, gdy miała zaledwie 17 lat. Po przegranej wojnie z Rzymem Kleopatra i Aureliusz odebrali sobie życie. Ostatnia królowa Egiptu miała wtedy 39 lat. Kleopatra bezustannie inspiruje pisarzy, artystów, malarzy, reżyserów i muzyków. 

"Żądze Kleopatry" to książka, która świetnie oddaje klimat starożytnego Egiptu. Czytelnik zostaje przede wszystkim porażony wielkim przepychem i wyuzdaniem, które panują na dworze królowej. Razem z nią, w przebraniu wieśniaków, przemierza miejsca odwiedzane przez niziny społeczne; bierze udział w aranżowanych przedstawieniach; jest świadkiem rozmów z boginią Izydą. Dzięki Kleopatrze może podziwiać jedno z najbardziej rozwiniętych pod względem technologicznym, kulturalnym i medycznym państw starożytnego świata. Ona sama jawi się nam jako osoba bardzo inteligentna, wszechstronnie wykształcona, dobra obserwatorka. Wrogów traktuje z największym okrucieństwem, a do wyznaczonego celu dąży wszystkim możliwymi sposobami.

Powieść ma dwóch narratorów: obiektywnego trzecioosobowego i subiektywnego — Eiras wierną służącą (chociaż w pewnym momencie wyzwoloną przez Kleopatrę), która została "cudownie" ocalona przez królewskiego lekarza. Poszczególne wydarzenia przedstawiane są najpierw przez trzecioosobowego narratora, później do głosu dochodzi Eiras, która te same zdarzenia przedstawia ze swojego punktu widzenia. Narracje te przeplatają się ze sobą i uzupełniają się. 

W książce tej każdy znajdzie coś dla siebie: politykę, intrygę, wielkie nazwiska ówczesnych czasów, medycynę naturalną, obrzędy rytualne i to, co do dzisiaj fascynuje wielu ludzi — zabiegi pielęgnacyjne Kleopatry.

Kategoria: Powieść historyczna
Liczba stron: 328 
Wydawnictwo: Sonia Draga
ISBN: 978-83-7999-173-0 

Bioderma — Atoderm Intensive

Po długim weekendzie czerwcowym wracam z wpisem o kolejnym rewelacyjnym produkcie marki Bioderma. Tym razem jest to produkt przeznaczony dla całej rodziny, szczególnie polecany dla osób borykających się z AZS i "szczęśliwych" posiadaczek bardzo suchej skóry. 

Co o nim pisze producent?

Kojący balsam emolientowy wzbogacony o działanie przeciwświądowe, odbudowujące ochronną barierę skóry i zapobiegające podrażnieniom od 1-go dnia życia.

Wskazania:

-skóra z atopowym zapaleniem, bardzo sucha

-intensywne swędzenie, podrażnienie skróry

-skóra zrogowaciała, łuszcząca się i szorstka w dotyku

-przy stosowanym lub zakończonym leczeniu dermatologicznym

-w połączeniu lub po terapii z kortykosterydami

Działanie:

-przywraca skórze poczucie komfortu

-odbudowuje i tworzy ochronną barierę skóry oraz powstrzymuje dostęp alergenów

-reguluje florę saprofityczną skóry

-przywraca syntezę i ekspresję filagryny i ceramidów

-bardzo dobrze tolerowany

-bez parabenów

-formuła bezzapachowa

-hipoalergiczny

Moja opinia

Biało-niebieska tubka o pojemności 75 ml z zamknięciem typu "klik". Osoby, które nie znają języków obcych powinny zachować kartonowe pudełeczko, ponieważ na tubce nie znajdziemy informacji w języku polskim. Jest to charakterystyczna cecha produktów marki Bioderma. Kartonowe pudełeczko natomiast zawiera wszelakie informacje w naszym języku ojczystym. Zamknięcie jest trwałe, nie zauważyłam, żeby miało się urywać. Konsystencja balsamu jest kremowa.

Atoderm Intensive stosowałam u siebie na bardzo suchą skórę nóg oraz u dzieci, którym raz na jakiś czas pojawiają się zaczerwienienia na nogach. Po zastosowaniu balsamu następuje szybkie uśmierzenie swędzenia, a zaczerwienienia giną w oczach. Gdy przed snem posmarowałam czerwone plamy na nogach dzieci, to do rana praktycznie zniknęły. Balsam intensywnie nawilża skórę, dzięki czemu staje się ona bardziej napięta, elastyczna i odżywiona. Kosmetyk szybko się wchłania, pozostawiając na skórze delikatny film. Bioderma nie jest tanią marką, ale w przypadku tej firmy jakość idzie w parze z ceną. Za Atoderm Intensive zapłacimy 50 zł—100 zł w zależności od pojemności produktu. Na pewno plusem jest to, że balsam ten jest bardzo wydajny, już niewielka ilość wystarczy do posmarowania problematycznych miejsc. Kosmetyki Biodermy na stałe zagościły na mojej półce. Polecam zarówno ten balsam, jak i kremy z serii Cicabio, o których pisałam tutaj. 

Franz-Olivier Giesbert "Kucharka Himmlera"

Opis książki

"Przezabawna opowieść o Rose, kucharce, która nigdy niczego i nikogo się nie bała i która przeżyła okrucieństwa XX wieku (ludobójstwo w Armenii, dwie wojny światowe, Holocaust i rządy Mao) nie tracąc humoru, ochoty na seks i żądzy zemsty – na tych trzech filarach opiera się bowiem szczęście według życiowego motto bohaterki.
Przeżywszy sto pięć lat, Rose niepodzielnie sprawuje rządy w swojej słynnej restauracji w Marsylii, nosi pistolet w kieszeni, a mijając interesującego mężczyznę, nie może opędzić się od kosmatych myśli. Rose niewątpliwie należy do grona wielkich postaci literackich, o których długo nie można zapomnieć.
Nieco szalona i pełna energii Rose jest świadkiem i uczestniczką tragicznej historii XX wieku. Z perspektywy wciąż pełnej sił witalnych stulatki opowiada o rzezi Ormian, francuskim antysemityzmie, zbrodniach nazizmu i maoizmu. Pomimo osobistych dramatów znajduje dość siły, by iść dalej, w czym pomaga jej niezwykły talent kucharki. Wszystkie te okropności zdają się jej nie dotykać, bo jej życiowe kredo brzmi „O ile historia jest piekłem, o tyle rajem jest życie”.

Powieść, którą dzisiaj opiszę jest historią nietuzinkową — z jednej strony zabawną, z drugiej tragiczną. Główna bohaterka Rose, mimo swego sędziwego wieku — 105 lat — jest zaprzeczeniem stereotypowego wizerunku babci: ciągle w ruchu, prowadzi restaurację "Le Petite Provence", za pośrednictwem portali randkowych umawia się z młodszymi mężczyznami, nie rozstaje się z pistoletem. Jej energia i optymistyczne spojrzenie na świat może dziwić, gdy uzmysłowimy sobie, w jak trudnych czasach przyszło jej żyć. Historia Rose, to tragiczna historia dwudziestego wieku. Jako mała dziewczynka przeżyła rzeź Ormian. Na jej oczach zginął ojciec, a o matce i rodzeństwie słuch zaginął. Później dowiedziała się, że kobiety i dzieci były wyrzucane za burtę, gdy statek znajdował się na pełnym morzu. Rose, kilkuletnia wtedy dziewczynka zaprzyjaźniła się z salamandrą, która towarzyszyła jej przez trzydzieści lat. Na swojej drodze spotkała wielu dobrych i złych ludzi. W swoim życiu zaznała wiele bezinteresownej pomocy, a krzywdę swoich najbliższych pomściła okrutnie. Piętno na życiu Rose odcisnęły też dwie wojny światowe i rządy Mao. 

17 czerwca 1940 roku na progu restauracji "Le Petite Provence" stanął Reichsführer-SS, Heinrich Himmler. Zafascynowany kuchnią Rose i jej rozległą wiedzą na temat ziołolecznictwa, zaczął co jakiś czas posyłać swoich ludzi po zioła i pigułki na wzmocnienie. Sama Rose zmieniła nawet na rok swój adres zamieszkania na jedną z siedzib Himmlera — została jego osobistą kucharką. 

Rose poznała wiele postaci znanych nam z lekcji historii czy języka polskiego. Hitler, Goebbels, Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir, to tylko kilka z nich. Główna bohaterka w zabawny sposób opisuje wydarzenia historyczne, których była świadkiem. Jej opowieść, bo autor uczynił z niej narratorkę, jest pełna sarkazmu i spojrzenia z dystansem. Akcja utworu biegnie dwutorowo: współcześnie — 2012 rok — w Marsylii, natomiast w retrospekcjach przemieszczamy się między innymi do Paryż, Berlina, Pekinu. Z jednej strony — współcześnie — Rose zmaga się z demonem przeszłości, którego obudził tajemniczy list, z drugiej strony spisanie historii swojego życia jest swoistym rodzajem spowiedzi. A w życiu kobiety działo się wiele...

Ciekawym dodatkiem do lektury jest aneks w postaci zbioru przepisów kulinarnych do potraw, które wielokrotnie pojawiają się na stronach książki. Teraz każdy, kto przeczytał "Kucharkę Himmlera" będzie mógł spróbować zapiekankę Mamie Jo czy krem karmelowy Emmy Lempereur.  

Jest to powieść oryginalna, przesiąknięta dużą porcją humoru, doprawiona ironią, dzięki czemu warta jest przeczytania. Ja ją zdecydowanie polecam.

Kategoria: Literatura współczesna
Liczba stron: 336  
Wydawnictwo: Sonia Draga
ISBN: 978-83-7999-167-9